Μαστός

Μαστός.  Έλεγχος - Εξετάσεις - Συμπτώματα | Δρ. Χριστάκης

Οι μαστοί κατέχουν αδιαμφισβήτητα μια ιδιαίτερη θέση στο γυναικείο σώμα και κάθε διαταραχή ή παρέκκλιση από το φυσιολογικό που παρουσιάζεται στους μαστούς επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την ψυχολογία της γυναίκας.

Η ανάπτυξη του στήθους είναι από τις κυριότερες αλλαγές της ήβης και κατά την εφηβεία στα κορίτσια παρατηρούνται προοδευτικές μεταβολές που αφορούν αρχικά την ανάπτυξη των μαστών (θηλαρχή). Το στήθος αρχίζει να «μεγαλώνει» από την ηλικία των 11 ετών περίπου μέχρι την ηλικία των 17 ετών και η αιτία για την ανάπτυξη του στήθους είναι οι ορμόνες που εκκρίνονται από τις ωοθήκες, τα οιστρογόνα. Ο γυναικείος μαστός δέχεται τις κυκλικές επιδράσεις των ορμονών κατά τη διάρκεια των αναπαραγωγικών χρόνων της γυναίκας ,την διάρκεια εμμηνορρυσιακού κύκλου ,την κύηση και την εμμηνόπαυση.

Ο γυναικείος μαστός έκτος ότι θεωρείται ένα ισχυρό σύμβολο θηλυκότητας, είναι αυτός που παράγει το μητρικό γάλα ,που αποτελεί την πρώτη τροφή του νεογέννητου παιδιού, και συμβάλλει στην ενίσχυση του ψυχικού δεσμού μητέρας-παιδιού αλλά δυστυχώς αποτελεί και τη θέση ανάπτυξης του πιο συχνού γυναικολογικού καρκίνου.

Ανατομία Μαστού



Ο μαστός αποτελείται από το μαζικό αδένα με τους πόρους του ,από λίπος και από συνδετικό ιστό. Ο μαζικός αδένας χωρίζεται σε διαδοχικώς μικρότερα διαμερίσματα –λοβοί και λοβίδια-, τα οποία μέσω ενός συστήματος μικρών και μεγάλων πόρων εκβάλλουν στη θηλή. Η θηλή περιβάλλεται από μία κυκλική περιοχή, τη θηλαία άλω , που διαφέρει χρωματικά από το υπόλοιπο δέρμα που καλύπτει το μαστό ενώ σκουραίνει ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Πως γίνεται ο έλεγχος των μαστών



Η διαπίστωση και διερεύνηση τυχόν προβλημάτων στους μαστούς γίνεται με την τακτική ψηλάφηση των μαστών από την ίδια τη γυναίκα ή τον γυναικολόγο, με την εφαρμογή του υπερηχογραφήματος και την μαστογραφία.

Πως γίνεται η αυτοεξέταση μαστών



Η αυτοεξέταση θα πρέπει να γίνεται κάθε μήνα ,κατά προτίμηση τις πρώτες μέρες αφού τελειώσει η περίοδος , και έχει σημαντικό πλεονέκτημα ότι η γυναίκα συνηθίζει την υφή των μαστών της και μπορεί πολύ πιο εύκολα να αναγνωρίσει και την παραμικρή αλλαγή σε αυτούς. Η αυτοεξέταση μαστών πρέπει να γίνεται 7-10 ημέρες μετά την έναρξη της εμμηνορρυσίας, όταν ο μαστός βρίσκεται σε κατάσταση «ηρεμίας» από πλευράς ορμονικής διέγερσης. Στην εμμηνόπαυση, λόγω ότι δεν υπάρχουν κυκλικές ορμονικές αλλαγές που να επηρεάζουν τον μαστό, μπορεί να επιλεγεί από τη γυναίκα μια καθορισμένη ημέρα του μήνα που θα κάνει την αυτοεξέταση των μαστών της(πχ την πρώτη ημέρα κάθε μήνα ή την τελευταία ημέρα του μήνα).

Η αυτοεξέταση μαστών περιλαμβάνει την επισκόπηση και την ψηλάφηση των μαστών.

Όταν η γυναίκα κάνει ψηλάφηση των μαστών της είναι προτιμότερο να είναι ξαπλωμένη ,να τοποθετεί το ένα χέρι της λυγισμένο κάτω από τον αυχένα και με το άλλο χέρι να ψηλαφεί το μαστό που είναι στην πλευρά του ανασηκωμένου χεριού.

Η ψηλάφηση θα πρέπει να γίνεται με σύστημα ,ξεκινώντας από κάποιο σημείο του μαστού και αφού με μία κυκλική πορεία ψηλαφηθεί ολόκληρος ο μαστός τελειώνει στο σημείο από όπου ξεκίνησε.

Στη συνέχεια η γυναίκα ψηλαφεί την περιοχή κάτω από τη θηλή και τη θηλαία άλω, και τέλος την περιοχή της μασχάλης για την ανεύρεση τυχόν διογκωμένων λεμφαδένων. Ακολουθεί η ίδια διαδικασία και για τον άλλο μαστό.

Κατά την αυτοεξέταση των μαστών η γυναίκα μπορεί να διαπιστώσει αν υπάρχει έκκριση από τη θηλή ή έκκριση μετά από ελαφρά πίεση, που φυσικά πρέπει να διερευνηθεί.

Τελειώνοντας , η γυναίκα σηκώνεται ,στέκεται μπροστά από έναν καθρέφτη και σφίγγει τα χέρια της στη μέση. Έτσι μπορεί να δει οποιαδήποτε αλλοίωση στο σχήμα , στη συμμετρία , στο μέγεθος και το δέρμα του μαστού.

Μαστογραφία



Η μαστογραφία επιτρέπει την αξιόπιστη απεικόνιση των μαστών με τη χορήγηση εξαιρετικά μικρής δόσης ακτινοβολίας και μπορεί να «βρει» βλάβες διαμέτρου κάτω από 6 χιλιοστά ή ενός όγκου πριν αυτός να γίνει ψηλαφητός. Επομένως, όπως το τεστ Παπανικολάου χρησιμοποιείται για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας έτσι και η μαστογραφία χρησιμοποιείται για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού.

Όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν μια μαστογραφία αναφοράς στην ηλικία των 35 ετών και στη συνέχεια, μετά τα 40 έτη, θα πρέπει να την επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο.

Γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού θα πρέπει να ξεκινούν τον έλεγχο νωρίτερα ,από την ηλικία των 30 ετών.

Εάν στη μαστογραφία αποκαλυφθούν αποτιτανώσεις, δηλαδή έντονα στικτά σημεία, οι περαιτέρω ενέργειες εξαρτώνται από το πόσο ύποπτες για κακοήθεια είναι αυτές.

Υπερηχογράφημα Μαστών



Το υπερηχογράφημα αποτελεί δίχως αμφιβολία μια αναντικατάστατη διαγνωστική εξέταση.

Πρόκειται για μία ακίνδυνη απεικονιστική μέθοδο ,που χρησιμοποιεί ήχους υψηλής συχνότητας , τους υπέρηχους ,οι οποίοι με τη βοήθεια προηγμένων τεχνικών μετατρέπονται σε εικόνα.

Με το υπερηχογράφημα ελέγχεται εάν ένα ψηλαφητό μόρφωμα είναι συμπαγές ή κυστικό και είναι δυνατόν να διαπιστωθούν τυχόν παρεκκλίσεις από τη φυσιολογική ανατομία των μαστών και αναλόγως σχεδιάζεται η περαιτέρω αντιμετώπιση.

Τα σύγχρονα μηχανήματα δίνουν πραγματικά εντυπωσιακά ευκρινείς εικόνες, επιτρέποντας το λεπτομερή έλεγχο οποιασδήποτε ανωμαλίας.

Να τονίσουμε ότι το υπερηχογράφημα δεν αντικαθιστά την μαστογραφία και μπορεί να συστηθεί:

• προληπτικά στις γυναίκες ηλικίας κάτω των 35 ετών που δεν έχουν ξεκινήσει τον μαστογραφικό έλεγχο

• σε περιπτώσεις που θέλουμε να διερευνηθεί εάν κάποιο μόρφωμα είναι συμπαγές ή κυστικό μετά από μαστογραφικό έλεγχο ή ψηλάφηση.

• σε πυκνούς μαστούς ή σε μαστούς με ενθέματα σιλικόνης ,έτσι ώστε να εξεταστούν καλύτερα ,καθώς η μαστογραφία σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι τόσο ευκρινής.

Συμπτώματα και εκδηλώσεις από το μαστό



Πριν από την ανάλυση των παθήσεων θα αναφερθούμε στα συχνότερα συμπτώματα και στις εκδηλώσεις από τους μαστούς που μπορεί να προβληματίσουν μία γυναίκα

1. Επώδυνοι Μαστοί-Μαστοδυνία

Η εμφάνιση πόνου ή έντονης ευαισθησίας στους μαστούς αποτελεί ένα συχνό ενόχλημα ,που πολλές φορές είναι τόσο ενοχλητικό ώστε να οδηγεί σε ψυχοσεξουαλικά προβλήματα ή και επηρεασμό των καθημερινών δραστηριοτήτων της γυναίκας.

Συνήθως οφείλεται σε κάποιον καλοήθη παράγοντα ,καθώς μόνο το 5% των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού εκδηλώνεται με πόνο.
Τέλος ανάλογα με την χρονική σχέση μεταξύ της εμφάνισης του πόνου και του εμμηνορρυσιακού κύκλου της γυναίκας ,διακρίνουμε τη μαστοδυνία σε κυκλική και μη κυκλική.

Κυκλική μαστοδυνία:
Είναι η κατάσταση κατά την οποία ο πόνος ή η ευαισθησία εμφανίζονται κυκλικά κάθε μήνα ,σχετιζόμενα με τις ημέρες του κύκλου της γυναίκας.

Παρουσιάζεται συχνότερα στις ηλικίες μεταξύ 20 και 40 ετών.

Η ενόχληση συνήθως φτάνει στο μέγιστο της έντασης της κατά την εβδομάδα που προηγείται της περιόδου και η ευαισθησία είναι πιο έντονη στο άνω και έξω τεταρτημόριο των μαστών.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι η μαστοδυνία είναι ένα υποκειμενικό σύμπτωμα και η πραγματική ένταση του πόνου μπορεί να επηρεάζεται από την αντοχή κάθε γυναίκας σε αυτόν ή και από την οποιαδήποτε ψυχολογική επιβάρυνσή της.

Για την ανακούφιση της γυναίκας από τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση ,μπορούν να εφαρμοστούν τα ακόλουθα:

• Επιβάλλεται η εξέταση των μαστών από το γυναικολόγο ,ώστε να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα σοβαρού προβλήματος.

• Η τροποποίηση της δίαιτας της γυναίκας μπορεί επίσης να έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Έτσι συνιστάται ο περιορισμός του καφέ και γενικά των ροφημάτων που περιέχουν καφεΐνη, όπως των τροφών που περιέχουν πολλά λιπαρά

• Κατά τις ημέρες που εμφανίζεται ευαισθησία, οι γυναίκες καλό είναι να φορούν στηθόδεσμους που να εφαρμόζουν σωστά, καθώς επίσης και να μην τους βγάζουν τη νύχτα, κατά τη διάρκεια του ύπνου

• Η χρήση των αντισυλληπτικών δισκίων έχει συνήθως πολύ καλά αποτελέσματα, βελτιώνοντας ή και εξαφανίζοντας τελείως τον πόνο

Μη κυκλική μαστοδυνία:

Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες άνω των 40 ετών και ,σε αντίθεση με την κυκλική, εντοπίζεται συνήθως στα εσωτερικά τεταρτημόρια των μαστών ,αυτά δηλαδή που βρίσκονται κοντά στο στέρνο ,καθώς και στην περιοχή κάτωθεν της θηλής. Μερικές φορές ,μάλιστα , υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα σημεία στην επιφάνεια των μαστών , ο ερεθισμός των οποίων πυροδοτεί τον πόνο.

Βασική μέριμνα στην κατηγορία των γυναικών με μη κυκλική μαστοδυνία είναι να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα κακοήθειας ,ιδίως στις περιπτώσεις εκείνες όπου ο πόνος επιμένει ,δεν είχε εμφανιστεί ποτέ άλλοτε στο παρελθόν και εντοπίζεται μόνο στον ένα μαστό.

Πόνος που συνδυάζεται με εντοπισμό κάποιου ογκιδίου κατά την ψηλάφηση επιβάλλει επείγουσα διερεύνηση της κατάστασης.

Άλλα σπανιότερα αίτια μη κυκλικής μαστοδυνίας είναι η υπερπρολακτιναιμία, οι διαταραχές των σπονδύλων της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης , καθώς και διάφορες παθήσεις των πνευμόνων και των πλευρών.

2. Έκκριση από τη θηλή

Πρόκειται για μια κατάσταση ,η εμφάνιση της οποίας συνήθως προκαλεί μεγάλη ανησυχία στη γυναίκα. Η έκκριση μπορεί να παρουσιάζεται στον έναν ή και τους δύο μαστούς ,χωρίς να προηγείται κάποιο ερέθισμα ή αντίθετα έπειτα από πίεση στην περιοχή. Ως γενική αρχή , η εμφάνιση οποιαδήποτε έκκρισης από τη θηλή σε γυναίκα άνω των 35 ετών αποτελεί ένδειξη μαστογραφίας.

Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της έκκρισης ,διακρίνονται οι εξής τύποι:

• Γαλακτώδης έκκριση: Μοιάζει με ή είναι γάλα ,παραγόμενο από το μαζικό αδένα και εμφανίζεται φυσιολογικά κατά την κύηση( σε μικρό βαθμό) και τη λοχεία. Η παρουσία της εκτός των ανωτέρω περιόδων μπορεί να οφείλεται σε καταστάσεις που προκαλούν αύξηση των επιπέδων προλακτίνης, της ορμόνης δηλαδή που είναι απαραίτητη για την παραγωγή του γάλακτος από τον μαζικό αδένα.
Τέτοιες καταστάσεις είναι η λήψη διαφόρων φαρμάκων –ηρεμιστικά ,αντιεμετικά , αντιϋπερτασικά και άλλα, ο υποθυρεοειδισμός ,κάποιοι όγκοι της υπόφυσης , η νεφρική ανεπάρκεια και άλλες σπανιότερες.

• Υδαρής ή αιματηρή έκκριση: Γυναίκες που παρουσιάζουν έκκριση με αυτά τα χαρακτηριστικά θα πρέπει να ελέγχονται προσεκτικά. Ο τύπος αυτός μπορεί να προκαλείται από κάποιο καρκίνωμα , από ενδοπορικό θήλωμα ή, τέλος, από εκτασία των πόρων

• Έκκριση με ιδιαίτερο χρώμα, από κιτρινωπό έως πρασινωπό.
Ο τύπος αυτός οφείλεται συνήθως σε εκτασία των πόρων.

3. Ψηλαφητά ογκίδια του μαστού

Η ψηλάφηση κάποιου ογκιδίου στο μαστό θα πρέπει πάντα να διερευνάται προσεκτικά. Γενικά , οι γυναίκες που παρουσιάζουν κάτι τέτοιο χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες.

• Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τις γυναίκες εκείνες που εμφανίζουν πολλαπλά , συνήθως μικρά ογκίδια και στους δύο μαστούς , η ψηλάφηση των οποίων καθίσταται πιο έντονη κατά την εβδομάδα που προηγείται της περιόδου τους. Συχνά ,μάλιστα, οι γυναίκες αυτές παραπονούνται και για κυκλική μαστοδυνία. Η κατάσταση αυτή παλαιότερα ονομαζόταν ινοαδένωση, σύμφωνα όμως με τα νεότερα δεδομένα υπάγεται στην ομάδα των λεγόμενων ινοκυστικών αλλοιώσεων του μαστού. Αν και δε συντρέχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας , οι γυναίκες που υπάγονται σε αυτή τη κατηγορία θα πρέπει να εξασκηθούν στην αυτοεξέταση των μαστών τους, την οποία θα πρέπει αδιαλείπτως να κάνουν κάθε μήνα. Με τον τρόπο αυτό ,κάθε γυναίκα συνηθίζει την υφή των μαστών της και είναι σε θέση να διακρίνει οποιοδήποτε καινούριο ή «διαφορετικό» ογκίδιο ,ώστε να ακολουθήσει πληρέστερος έλεγχος.

• Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τις γυναίκες εκείνες που ξαφνικά διαπιστώνουν την ύπαρξη ενός ογκιδίου, το οποίο δεν προϋπήρχε.

Στις περιπτώσεις αυτές επιβάλλεται άμεσος έλεγχος της κατάστασης , με κλινική εξέταση από εξειδικευμένο ιατρό, υπερηχογράφημα και μαστογραφία. Και αν μεν πρόκειται για κάποια κύστη ,το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η αναρρόφηση της και ο έλεγχος του υγρού που περιέχεται σε αυτήν. Αν το υγρό είναι αιματηρό ή αν η κύστη ξαναγεμίσει με υγρό , θα πρέπει να ακολουθήσει η αφαίρεση της και βιοψία. Αν όμως ο έλεγχος αποδείξει ότι το μόρφωμα είναι συμπαγές ή παρουσιάζει ύποπτα χαρακτηριστικά , θα πρέπει αμέσως να ακολουθήσει αφαίρεση και βιοψία αυτού, ώστε να διαπιστωθεί αν πρόκειται για κάποιον αθώο, καλοήθη όγκο ή ,αντίθετα , για κακοήθεια.

4. Εκδηλώσεις από τη θηλή και τη θηλαία άλω

Οι κυριότερες από τις καταστάσεις που μπορεί να εμφανιστούν στην περιοχή της θηλής και της θηλαίας άλω είναι οι ακόλουθες:

• Η εισολκή της θηλής ,δηλαδή η προβολή της θηλής προς τα μέσα αντί για προς τα έξω, εφόσον αυτή η κατάσταση δεν προϋπήρχε από τα εφηβικά χρόνια της γυναίκας αλλά εμφανίστηκε πρόσφατα, θα πρέπει να πάντα να διερευνάται με προσοχή ,διότι είναι δυνατόν να οφείλεται σε κάποιο καρκίνωμα , που συνήθως εντοπίζεται κάτω από τη θηλαία άλω . Συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις παρατηρείται και παραμόρφωση της άλω.

• Δερματικές εκδηλώσεις που μοιάζουν με έκζεμα μπορεί να οφείλονται σε αλλεργικές αντιδράσεις και δερματίτιδα από επαφή- συνήθως σε υλικά στηθόδεσμων-, πρέπει όμως πάντα να διερευνώνται σχολαστικά , γιατί με παρόμοιο τρόπο εκδηλώνεται και η νόσος του Paget , η οποία περιλαμβάνεται στις κακοήθεις παθήσεις του μαστού.

• Τέλος ,επειδή στη θηλαία άλω υπάρχουν άφθονοι σμηγματογόνοι αδένες , είναι δυνατόν να εμφανιστούν μικρές σμηγματογόνες κύστεις που δεν εμπνέουν καμία ανησυχία.

Οι κυριότερες παθήσεις του μαστού



Οι κυριότερες παθήσεις του μαστού είναι οι ακόλουθες:

• Ινοκυστικές αλλοιώσεις
• Εκτασία των πόρων
• Μικροβιακές φλεγμονές
• Καλοήθεις όγκοι
• Κακοήθεις όγκοι


ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ



Ινοκυστικές αλλοιώσεις:

Με τον όρο ινοκυστικές αλλοιώσεις περιγράφεται μια σειρά καταστάσεων που αφορούν τους μικρούς και μεγάλους πόρους και τα λοβία του μαζικού αδένα. Οι ινοκυστικές αλλοιώσεις αποτελούν τη συχνότερη καλοήθη ανωμαλία του μαστού σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 30 έως 50 ετών. Υπάρχουν διάφορες μορφές ινοκυστικών αλλοιώσεων , οι οποίες ταξινομούνται με βάση το αν υπάρχει πολλαπλασιασμός ή και παθολογική εκτροπή των κυττάρων που καλύπτουν τους πόρους.

Οι κυριότερες από αυτές είναι οι απλές κύστεις ,που μπορεί να έχουν μικρό ή μεγάλο μέγεθος, το ενδοπορικό θήλωμα , που αφορά τους μεγάλους πόρους του αδένα και συνήθως εκδηλώνεται με έκκριση από τη θηλή , η αδένωση, που μπορεί να γίνει αντιληπτή ως ψηλαφητή μάζα και ,τέλος, η σκληρυντική αδένωση, που πολλές φορές δίνει ύποπτα ευρήματα και στη μαστογραφία.

Τα συμπτώματα που παρατηρούνται στις ινοκυστικές αλλοιώσεις ποικίλλουν και μπορεί να είναι ψηλαφητά ογκίδια στον έναν ή και στους δύο μαστούς , που τις περισσότερες φορές συνοδεύονται και από ευαισθησία ή πόνο. Τα ογκίδια αυτά συχνά παρουσιάζουν αυξομειώσεις στο μέγεθος τους και κάποια από αυτά μπορεί να εξαφανιστούν εντελώς. Άλλες φορές υπάρχει μόνο ευαισθησία στους μαστούς που γίνεται πιο έντονη λίγες ημέρες πριν την περίοδο. Τέλος είναι δυνατόν να παρουσιαστεί και έκκριση από τη θηλή.

Εκτασία των πόρων



Η εκτασία των πόρων είναι μια κατάσταση που συνήθως εκδηλώνεται σε μεγαλύτερες ηλικίες και οι πόροι των μαζικών αδένων παρουσιάζουν μορφολογικές αλλοιώσεις, με πιο χαρακτηριστική την αύξηση της διαμέτρου τους, η οποία από 1 χιλιοστό μπορεί να φτάσει τα 5 χιλιοστά.

Τα πιο συχνά συμπτώματα της εκτασίας των πόρων είναι η εμφάνιση έκκρισης από τη θηλή , η οποία μπορεί να έχει διάφορες αποχρώσεις (από άχρωμη έως πρασινωπή ή καφεοειδή), η πρόκληση

φλεγμονής λόγω της συλλογής των εκκρίσεων μέσα στους διατεταμένους πόρους, η επιμόλυνση, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε σχηματισμό αποστήματος, η μαστοδυνία ,ιδίως αν συνυπάρχει

φλεγμονή και τέλος, η εισολκή της θηλής.

Φλεγμονές των μαστών

Bold textΟι μικροβιακές φλεγμονές των μαστών (μαστίτιδες) σε γυναίκες που δεν θηλάζουν διακρίνονται σε τρείς βασικούς τύπους :

• Φλεγμονές οι οποίες αφορούν στην κεντρική περιοχή του μαστού που βρίσκεται κάτω από τη θηλαία άλω και τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα της εκτασίας των πόρων του αδένα και οφείλονται σε επιμόλυνση των λιμναζόντων εκκρίσεων.

• Φλεγμονές οι οποίες αφορούν στις περιφερικές περιοχές του μαστού και εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας καθώς και σε εκείνες που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη.

• Φλεγμονές του δέρματος του μαστού που εμφανίζονται συχνότερα σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας και παχύσαρκες γυναίκες.
Ανάλογα με την εντόπιση της φλεγμονής , είναι δυνατόν να παρατηρηθούν πυρετός , έντονη ευαισθησία ή και πόνος ,ιδίως κατά την ψηλάφηση , καθώς επίσης ερυθρότητα και αυξημένη θερμότητα στο μαστό.

Οι φλεγμονές των μαστών πρέπει να αναγνωρίζονται έγκαιρα και η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη κατάλληλου αντιβιοτικού.

Καλοήθεις όγκοι των μαστών



Οι συχνότεροι εμφανιζόμενοι καλοήθεις όγκοι του μαστού είναι :

• Το ινοαδένωμα, το οποίο εμφανίζεται ως ένα ομαλό ογκίδιο που κινείται εύκολα ανάμεσα στα δάχτυλα που το ψηλαφούν και το οποίο έχει ελαστική ή κάπως σκληρότερη υφή. Μερικές φορές, ψηλαφούνται περισσότερα από ένα τέτοια ογκίδια , στον ίδιο ή και στον άλλο μαστό.

• Ο φυλλοειδής όγκος

• Το απλό αδένωμα

• Το λίπωμα

αφορά την αντιμετώπιση καλό είναι κάθε συμπαγής όγκος που εμφανίζεται στο μαστό να αφαιρείται και να ακολουθεί ιστολογική εξέταση ,έτσι ώστε να αποκλειστεί με βεβαιότητα η πιθανότητα κακοήθειας.

Κακοήθεις όγκοι των μαστών



Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συχνός γυναικολογικός καρκίνος και υπολογίζεται ότι περίπου μία στις οκτώ γυναίκες θα παρουσιάσει κατά τη διάρκεια της ζωής της κάποιον τύπο καρκίνου του μαστού. Ο καρκίνος του μαστού εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες των οποίων η περίοδος ξεκίνησε σε μικρή ηλικία( κάτω των 10 ετών) ή σταμάτησε σε ηλικία άνω των 55 ετών, σε γυναίκες που δεν έχουν παιδιά ή γέννησαν το πρώτο τους παιδί σε ηλικία άνω των 30 ετών, καθώς και σε γυναίκες που δεν έχουν θηλάσει ποτέ τα παιδιά τους. Αποτελεί μία πάθηση για την οποία είναι εφικτή και απολύτως απαραίτητη η εφαρμογή μεθόδων έγκαιρης διάγνωσης.

Η διάγνωση γίνεται με την τακτική ψηλάφηση των μαστών από την ίδια και το γυναικολόγο, τη μαστογραφία, το υπερηχογράφημα μαστών ,τη μαγνητική τομογραφία και φυσικά από τη βιοψία.

Η τυπική εκδήλωση του καρκίνου του μαστού περιλαμβάνει την ψηλάφηση ενός ογκιδίου (που είναι σκληρό ,έχει ανώμαλη επιφάνεια και συχνά δεν μπορεί να μετακινηθεί ανάμεσα στα δάχτυλα),την αλλοίωση του δέρματος του μαστού (που συχνά παίρνει την μορφή σαν φλοιό πορτοκαλιού) ,την εισολκή της θηλής, την παρουσία εκκριμάτων από την θηλή , την αλλαγή στο σχήμα και τη συμμετρία του μαστού. Ο καρκίνος του μαστού αναπτύσσεται τοπικά ,επεκτείνεται εντός του μαστού και είναι δυνατόν να διαβρώσει ακόμα και τους μυς του θωρακικού τοιχώματος. Επίσης, πολύ συχνά προσβάλλει τους λεμφαδένες ,κυρίως της μασχάλης , οι οποίοι διογκώνονται και έχουν σκληρή σύσταση.

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού είναι κατ’ αρχάς χειρουργική. Παράλληλα ,τις περισσότερες φορές , γίνεται και καθαρισμός των λεμφαδένων της μασχάλης , ενώ συνήθως ακολουθεί ακτινοθεραπεία που σκοπό έχει να περιορίσει τον κίνδυνο υποτροπής της νόσου. Τέλος ,συχνά η γυναίκα λαμβάνει μακρόχρονη ορμονοθεραπεία που δίνεται για 4 με 5 έτη μετά την αρχική αντιμετώπιση της νόσου. Όπως είναι φυσικό , ανάλογα με την περίπτωση , υπάρχουν διάφορα πλάνα αντιμετώπισης. Έτσι ,σε προκαρκινικές καταστάσεις ίσως εφαρμοστεί μόνο χειρουργική επέμβαση , ενώ σε προχωρημένες καταστάσεις , που δεν επιδέχονται εγχείρηση , προηγείται χημειοθεραπεία , ακολουθεί ακτινοθεραπεία και μετά αν είναι εφικτό, γίνεται και η χειρουργική επέμβαση.

Eνδιαφέρεστε να κλείσετε ραντεβού;

Ευχαριστώ πολύ τον κ.Χριστάκη για την άψογη καθοδήγηση του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου!

Φόρμα Επικοινωνίας